Pech

De laatste twee weken word ik achtervolgd door pech. Verkeerde flow? Karma? Zelfs mijn horoscoop geeft al weken geen lichtpuntje aan omdat ik in een verkeerde ‘maancyclus’ zit. Dikke vette pech!

Mijn servies sneuvelt bij bosjes. Kan het kapot? Ik laat het vallen! En als ik het wil opruimen, merk ik dat de stofzuiger nog maar op halve kracht werkt. Pak ik de scherven met mijn hand op, dan snijd ik in mijn vinger waardoor er bloed op mijn nieuwe broek komt.
Eet ik een bak muesli, dan breekt mijn kies af op een hard stukje. Natuurlijk in het weekend, waardoor ik niet bij mijn eigen tandarts terecht kan. Uiteraard moet de kies uiteindelijk vervangen worden door een kroon. Tjing tjing… 600 euro. De noodkroon breekt overigens in het weekend daarna ook gewoon weer af. 
Wil ik op zondag met de auto weg, blijkt er ineens een achterwiel zomaar te zijn verdwenen. Gejat! Staat de as op blokjes en niemand die iets gezien heeft. Aangifte doen via de computer, die natuurlijk vastloopt. Wil ik vervolgens mijn winterband plaatsen, blijkt dat ik uiteraard geen reserve moeren heb. De meneer van de ANWB stelt voor om er drie te lenen van de andere wielen, maar dan mag ik alleen nog naar de garage rijden en verder niet. Wil ik op maandagochtend naar de garage rijden op drie zomerbanden en een winterband, start de auto niet. Mee met de sleepwagen naar de garage. Uiteraard hebben die geen leenauto’s meer.
Dus met de sleepwagen mee naar een verhuurbedrijf. Kost me een halve vrije dag. Na drie dagen is het probleem verholpen, hoewel ik nog steeds geen nieuw achterwiel heb. De levertijd is zo’n drie weken. Tjing, tjing... totale kosten van dit grapje: 520 euro.
Op mijn werk blijft de schade beperkt. Het nieuwe systeem van de website slaat volledig op hol waardoor diverse mensen veel automatisch gestuurde mailtjes ontvangen met dringende verzoeken om achterstallig werk te doen waarvoor de deadline nog lang niet is verstreken. Het
commentaar is vervolgens niet van de lucht en persoonlijk aan mij gericht. Gezellig!

Ik zal jullie verder niet vermoeien met de wasmachine die strepen achterlaat, mijn blauwe teen en de bezorging van de krant.

Er zijn mensen die nu handenwrijvend en met een grote voldoening dit stukje over mij hebben gelezen. Ik gun jullie dat plezier. Ware het niet dat ik inmiddels weer in een positieve cyclus zit en goed verzekerd ben. Ik heb het overleefd! Dikke vette pech voor jullie!